Y 6.20.2006
Loneliness
Hai. ang lunkot. naiiyak ako. si yani kasi eh..well, ganito kac un, kanina parang nagshare si yani ng prob. nia, jealous effect kay maton, kim at bea..aun, basta...so ako rin kasi eh ganun ung nararamdaman ko pero hindi ko na lang sinasabi..so dahil nagshare si yani..nagshare din ako eion, tapos naalala ko na naman ang past. ung kay marj. taps basta un ung isa sa worst fear ko ung parang iwanan ka ng friends mo. ung makahanap sila ng other friends at mawalan na sila ng time for you. so i remembered badillo. SOBRANG mahal ko yan, naalala ko nung second year hanggang x-mas party eh sila ung kasama kong lumalakwa. tapos naalala ko na dumating ung time na parang c marj eh nagkaroon na rin sia ng sarili niang friends sa thales nun..so parang hindi na ganun ung time namin for each other tulad ng dati na basta may kailangan or matripan lang, kahit kaming dalawa lang eh owkei na. naalala ko pa ung math camp. hindi kasama si abychu nun taps si nikko eh kagroup ko nga pero siempre pag matutulog na iba na ng lugar. grabe nun, wala talaga akong kasama kahit isa. si aby kasama nia sina bea, therese at thea taps si marj naman kasama nun si leah. sobrang naiiyak na ko nun and i remembered that the moment i got home umiyak talaga ako. taps nung feeling ko na mas importante na para kay marj ung tcb kaysa samin siempre sobrang hard ung feelings ko nun...sobrang sad. at ngaun naman AYOKONG mangyari ulit un kina maton, kina banir at sa mga close friends ko sa mendel. Actually nagstart na na maramdaman ko un. may one time si yani sa mga friends nia sa newton...parang ang bigat sa loob, ganun. taps siguro kung makikita ko si banir na may ibang kasama na hindi rin mendel sa corridor malulunkot ako, SOBRA. at siguro pag nangyari din na makita ko si maton na gala mode na hindi kaming mendel ang kasama SOBRANG malulunkot din ako. hai, naiiyak na talaga ako kanina. Pag kasing alam mo na kung ano ung feeling, alam mo what to expect if ever na nangyari un, eh mas masakit. I really value my friends so much. Alam ko na hindi naman forever na andyan sila at ang selfish ko naman kung hindi ko sila papayagang magkaroon ng bagong friends pero alam mo un, ung hindi mo pa rin mapigilan ung feeling na parang iniiwan ka nila. pero SOBRANG thankful pa rin ako na kahit na ano pang mga bagay na ang nangyari hinding hindi pa rin ako iniiwan nina Abychu at Nikko. Mahal na mahal ko talga yang dalawang yan. I'm so thankful na sa tatlong taon naming pagsasama eh hinding hindi pa niwla ako iniiwan. I'm so thankful talaga to have friends like them. Kung puwedeng ang lahat ng bagay ay mag-stay na lang sa present state nila na kaming lahat close close. Pero alam kong that will never happen. Life goes on. hai. pero loneliness pa rin ako. Basta, natuto na ko ngaun. Ipaglalaban ko lahat ng friends ko. Hindi ko hahayaang mawala sila sakin. They can still be my close friends kahitna may bago na rin silang friends. Hindi ko hahayaang ang pagkakaroon nila ng bagong mga kaibigan ang magbubuwag sa friendship namin. Kung dati siguro medyo nadistract ako kaya hindi ko rin naipaglaban ang friendship namin ni marj ngaun alam ko na kung pano ipaglalaban ang friendship ko sa 2 ko pang best friend at sa lahat ng close friends ko. Kapag friendship talaga ang pinaguusapan oh, nanghihina ako. Nahanap ko na siguro ung weak spot ko. Kasi naman eh my worst fear would be to feel alone and be alone in this world. at ang mga friends ko ang mga taong naglalayo sakin sa fear kong un. Kaya sobrang naapektuhan ako dun sa last episode ng alice academy which is entitled friendship is forever kasi nagpakita ng scene na aalis ung best friend nia. hai. Kaya ko toh. I don't want to be selfish. Sana lang I won't experience my worst fear again kasi hindi ko na talaga kakayanin. I just have to be thankful siguro sa lahat ng mga friends na meron ako. Mahal na mahal ko kayong lahat!....
you know you love me
xoxo
7:23:00 PM
|
