Y 5.30.2006
Painful, Beautiful
eist, eiow...it has been quite some time since I last posted here on my blog. Kinda busy sa pag-aaral at hindi ako nakapagnet last Sat. cause I watched the latest X-Men movie with my mom and my two sibs. What can I say about the movie? Well, it's pretty good. Maganda siya in terms of special effects and all the other aspects pwera lang sa storyline. Hindi naman nalayo ung storyline niya dun sa naunang dalawang movie pero parang hindi kapani-paniwala or hindi tama ung mga nangyari or ung naging ending. Una, bakit ginawa nilang maxadong immature si Rogue? Rogue is supposed to be the most powerful among the mutants, hindi si Jean Grey. Sa totoong story nga eh si Rogue lang ang nakakatalo kay Jean Grey eh. Next, nung pinatay ni Wolverine si Jean Grey para hindi na niya magamit ung mutant powers niya to harm others, bakit hindi na lang nia sinaksakan ng cure si Jean para maging tao na lang sia, dibah? Pero I kinda like the last scene ng ending niya. Magneto was able to move one of the chess pieces. Maganda na hanging ang ending. Anyway, ano pa ba ang mga nangyari sa past week. Well, pinaka chaotic ang last week dahil wala si Ate Melissa. So, kami ung maglilinis, maghuhugas ng plato, magaasikaso sa laht ng bagay sa bahay etc. Madali lang sana yun kung magisa ka lang sa bahay pero kung may kasama kang 5 younger kids na hindi puedeng hindi magkakalat at mangugulo ng bahay eh eiwan ko na lang kung hindi ka rin mabaliw. Nagtatatalon nga kami sa tuwa nung nalaman k na last Sunday eh susunduin na ni Mommy si Ate Melissa eh. Hay, neweiz, malapit nang matapos ang review namin sa ProTech. Hanggang tom. na lang actually pero dahil nakapagfinal test na kami ngaun eh baka hindi na ko pumasok bukas. Nabwisit ako sa test kanina. Hindi naman dahil sobrang hirap. Ang level of difficulty nia is above average but not difficult. Nairita ako kasi dapat bukas pa ung test tapos biglang pagdating ko kanina sa review center eh magtetest daw. Balak ko pa naman na mamayang gabi pa mag-aaral so wala akong inaral. Nagpanic ako sandali pero wala naman na kong magagwa so sinagutan ko na lang. Ang hirap nung Language Proficiency part at nung Science part. I was guessing half the time. Owkei naman ung Math, nasagutan pero matagal. The Reading Proficiency was easy of course. The thing is nagulat ako sa behavior ng mga kasama ko kanina na nagtest. Usually dibah pag nagtetest pagkahawak na sa mga test paper eh parang nasa libingan sa katahimikan? Kanina para silang nasa palengke. Lahat ng mga maiingay finished an hour earlier than me. Nanghula lang daw sila. Asar na asar ako. Kung ayaw nilang seryosohin ung test sana tinikum nila ung mga bibig nila para ung mga gustong magseryoso eh nakasagot ng maayos. Meron namang iba na halatang halatang nagkokopyahan pero hindi ko na lang pinakealaman. It would have been better sana kung kasabay kong nagtest si Kim. Si Kim ang friend ko sa review center. She's from Philippine Science High School at tuwing lesson time sa review eh kaming dalawa lang at ung teacher ang nagkakaintindihan. Parang kami lang ang nakikinig at kami lang ung interested. Hay, neweiz, I'm going to miss her din naman. Bukas hindi na siya papasok kasi enrollment nila sa PhiSci.
~
Anyway, bago ako mapunta sa topi na Pain at Beauty na title nitong post ko. I just want to talk about this new anime na ipapalabas sa animax, ung God ( ? ) Save our King! Its first ad really caught my attention. Parang sinabi na according to statistics or survey only 1 out of 10 men is good looking. Tapos sinabi na don't worry because we have all the hunks here, anime style! Ala lang, natripan ko tapos may 5 na bida na guys. Out of the 5, I think four are cute pero dahil cute silang apat eh walang nagningibabaw. Either ung may white hair or yellow hair na lang. Hay, hindi ko na sia maabutan kasi sa June 5 ang premiere nia eh asa Manila na nun kami.
~
Anyhow, speaking of Pain and Beauty, naisip ko lang toh kahapon nung nagpapafacial ako. Siguro mga pang8th time ko na toh since nung unang beses kong nagpafacial. Naaalala ko ung first time ko, eh umiyak ako. Not iyak as in humagulgol pero tears were really rolling down my cheeks kasi parang iniinjection ung face mo 50 times or more. Naisip ko, bakit ba ko nagpapafacial? Para maging makinis ang face? To feel good about myself? To feel beautiful dahil mawawala ung mga pimples or whatever blemish is on my face? Pero to attain that kailangang dumaan sa proseso kung saan makakaramdam ka ng matinding sakit. Then napagisip isip ko rin na people don't really have to do all of these stuff to feel beautiful eh. Psychological thing lang yan. Kahit na gano kalayo ng hitsura mo sa face na tinuturing na beautiful ng ibang tao, you can still be beautiful. Basta't u feel good, you can feel beautiful. Mga ganung bagay ang pumasok sa utak ko pero this won't be my last time to get a facial. Gagawin ko pa rin yon kahit na it means i'm insecure about what I look like kasi tao lang naman din tayo. Kung ginugulo ko na ung isip niyo eh titigil na ko dito. I'd stop rambling. I'm just pouring out the thoughts that pops into my mind.
~
eist, one week na lang eh balik school na rin. sobrang gusto ko nang pumasok to be able to see my friends and everyone pero sobrang natatakot ako. takot ako sa bago kong section. i don't like change because i'm scared of it. hindi ko alam if things will work out sa copernicus or kung magiging owkei ba ung bonding namin or magiging close ba kami. mageenjoy ba kami or magkakapatayan sa pagiging GC? natatakot din ako sa nararating na UPCAT at iba pang admission test. parang kahapon lang eh nagsisimula ako ng first year, ngaun nagaapply na ko for college. actually, feel ko eh madali lang ang UPCAT kung galing kang MaSci. ang inaalala ko eh kung makakapasok ako sa BAA na isang quota course. Wala pa nga akong second choice na course eh. Hay, buhay. ang bilis talaga ng panahon. buti na lang kahit mabilis ang agos ng panahon eh nakakasabay pa naman ako kasama ng mga kaibigan ko at mga mahal ko sa buhay.
you know you love me
xoxo
4:52:00 PM
|
